Αγαπημένε μου συνάνθρωπε,
πόση βία ν’ αντέξεις πια σ’ αυτό τον τόπο; Βία “κρατική”, βία “αντιεξουσιαστική”, βία “χρυσαυγίτικη”, όλες βίες φασίζουσες και εν τέλει βαθιά εξουσιαστικές. Καταπονημένη και καταπατημένη από δαύτους της καρδιάς μας η μη βία.
Κι αφού μου ζητάς να πάρω θέση επίμονα κι αφού σου πω το προφανές Πρόσβαση στη Γνώση και στη Μόρφωση για Όλους, θα σου τραγουδήσω το υπόλοιπο.
(Σε Μι Ματζόρε )
Καμία αλληλεγγύη στον κανιβαλισμό της απόγνωσης και σε όποιον εκφραστή και εμπνευστή της με οποιαδήποτε ψυχογενή “ιδεολογικά” προσχήματα.
Καμία συμμετοχή στον πιθηκισμό της ιδιοτελούς συμπαράστασης σε άδικα “δίκαιους αγώνες” που φέρουν όπλα φωτιές και δακρυγόνα.
Τέλος,
η ομορφιά θα μας σώσει αγαπημένοι. Κι αν η φωτιά σου φαίνεται όμορφη, βούτα στα μέσα σου να πιεις λίγο νερό αγάπης. Κάπου θα ‘χεις κι εσύ συνάνθρωπε. Θα ξεδιψάσεις.
ΥΓ. Θερμή παράκληση να καθαριστούν τα παγκάκια της Αθήνας από τα χημικά και τις μολότοφ. Θέλω να βγω με το κορίτσι μου σήμερα που ‘ναι Κυριακή, να τη φιλήσω σε παγκάκι.
Με αγάπη
Κ. Μαραβέγιας
Ωδή στον Κωστή Μαραβέγια
Δε θα ήσουν χαζός
λίγο αν προσπαθούσες
κι ό,τι παπάντζα πετούσες
την σκεφτόσουν απλώς.
Αλλά εσύ προφανώς
έχεις τόσα να κάνεις
να μιλάς σαν να κλάνεις
κάποιοι πληρώνουν γι αυτό.
Μα τώρα ο πιθικισμός
σου χτυπάει την πόρτα
χαμηλώνεις τα φώτα
και ανοίγεις γυμνός.
Αυλικέ του βασιλιά
ίσως νά ‘χες και πλάκα
μα σού ‘χω νέα μαλάκα
η Λόλα καίει στην φωτιά.
Μα δεν τη σώζει η χαρά
τίποτα δεν τη σώνει
αφού θα κάνουμε σκόνη
κάθε απολιτίκ με λεφτά.
Κι εκεί να δεις ομορφιά
στης Athens Voice τα γραφεία
ποιος έχει την εξουσία
και πώς και πού την σκορπά.
Τώρα παίχτο καλά
παίχτο μούρη κι αλάνι
να σε πάρει το ποτάμι
μαζί με τα άλλα σκατά.
Δε ζητάω πολλά
μόνο αυτά που μου λες στο σκοτάδι
να τα σκέφτεσαι καλά
προτού καν το ανοίξεις
το ρημάδι.